در سال 2017 بود که ارز دیجیتال ترون توسط جاستین سان ایجاد شد. در ابتدای کار، ارز دیجیتال ترون (TRON) کار خود را به عنوان توکنی در بستر بلاک چین اتریوم (ERC20)، شروع کرد. یک سال بعد در سال 2018 بود که تیم توسعه دهنده ارز دیجیتال ترون تصمیم گرفت شبکه بلاک چین اصلی و اختصاصی خود را ایجاد کند، به این ترتیب بود که
شبکه TRC20 به وجود آمد. این شبکه فراتر از انتظار ظاهر شد و به سرعت محبوبیت خود را میان کاربران شبکه افزایش داد. در ادامه به بررسی ویژگی های شبکه بلاک چین ارز دیجیتال ترون و بررسی شبکه TRC20 می پردازیم. با
ایرانکس همراه باشید.
شبکه TRC20
شبکه بلاک چین
ارز دیجیتال ترون در همان سال های ابتدایی به سرعت پیشرفت کرد و در سال 2019 طی 300 روز توانست رکورد تعداد تراکنش را بزند و از ارز دیجیتال بیت کوین پیشی بگیرد. TRC20 در واقع مجموعه ای از قوانین و استانداردها می باشد که برای تمامی برنامه های غیرمتمرکز (DAPP) یا توکن های جدید، تعریف می شود.
تیم توسعه دهنده ارز دیجیتال ترون قصد داشتند با تبلیغات زیاد، طرافداران و توکن های شبکه ERC20 را به طرف شبکه TRC20 جذب کنند. به همین دلیل است که میان این دو شبکه، شباهت های زیادی وجود دارد. در واقع بسیاری از استانداردهای TRC20 مشابه استانداردهای ERC20 است. گفتنی است که با وجود تبلیغات گسترده ارز دیجیتال ترون، بسیاری از پروژه ها، از شبکه ارز دیجیتال اتریوم به شبکه ترون منتقل نشدند.
به دلیل شباهت های این دو شبکه، توکن ها به راحتی می توانند از هر یک از این شبکه ها، سوییچ کنند.
توکن شبکه TRC20
ارز دیجیتال اصلی شبکه TRC20، رمز ارز ترون (TRON) می باشد. با این وجود این شبکه دارای سه توکن اصلی با نام های: جاست، وینک و بیت تورنت می باشد. (به تمامی توکن هایی که از استاندارد TRC20 پیروی می کنند، توکن TRC20 گفته می شود.) نکته قابل توجه این است که بیشترین مقدار حجم معامله در روز، مربوط به هیچ کدام از این ارزهای دیجیتال، نام برده شده نمی باشد! در واقع بیشترین مقدار حجم معامله در
شبکه TRC20، متعلق به
ارز دیجیتال تتر (USDT) می باشد. ارز دیجیتال تتر به عنوان سر دسته استیبل کوین ها (STABLE COIN)، امروزه حجم بازارش به بالای 10 میلیارد دلار می رسد.
استیبل کوین ها دسته ای از ارزهای دیجیتال هستند که دارای پشتوانه ثابت هستند و قیمت آن ها تغییر خاصی نمی کند. در واقع کاربرانی که می خواهند دارایی خود را از نوسانات بازار در امان نگه دارند، از استیبل کوین ها استفاده می کنند.
استاندارد TRC-20 چیست؟
به طور کلی TRC-20 یک استاندارد توکن برای اجرای قراردادهای هوشمند و ایجاد توکنهای قابل تعویض صادر شده در بلاک چین ترون به حساب میآید. آنها طرح قراردادی مشابه با توکنهای ERC-20 را اتخاذ میکنند، اما فقط برای اجرا بر روی بلاک چین ترون طراحی شدهاند و فقط میتوانند از طریق پلها به شبکه بلاک چین دیگر منتقل شوند. میتوان گفت TRC-20 مجموعهای از قوانین و عملکردهایی را تعریف میکند که یک قرارداد توکن باید به آنها پایبند باشد تا با بلاک چین ترون مطابقت داشته باشد. این قوانین نحوه ایجاد، انتقال و مدیریت توکنها را در اکوسیستم TRON تعیین میکند.
توکنهای TRC-20 روی بلاک چین ترون صادر میشوند و مانند سایر توکنهای قرارداد هوشمند که بر اساس استاندارد قرارداد هوشمند مشابه طراحی شدهاند، کار میکنند. TRC-20 از همان طراحی قرارداد هوشمند توکنهای ERC-20 اتریوم استفاده میکند که استاندارد فنی برای اجرای توکنهای قابل تعویض در قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم است. استاندارد توکن TRC-20 به توسعه دهندگان این امکان را میدهد که برنامههای کاربردی توکن ایجاد کنند که با سایر محصولات و خدمات در بلاک چین TRON، با قابلیتهایی مانند انتقال توکنها، بازیابی موجودی رمز حساب و بازیابی کل عرضه توکن موجود در شبکه، قابل همکاری هستند.
یک شبکه همتا به همتا با امنیت بالا و به خوبی توزیعشده، توکنهای TRC را مدیریت میکند. همچنین، دارندگان توکن میتوانند آنها را تعویض کرده و در برنامههای غیرمتمرکز استفاده کنند. TRC-20 در پردازش تراکنشها نسبت به سایر ارزهای دیجیتال بسیار سریع و کم هزینه است. از طرفی دیگر، با سرعت بالا کار کرده و از کاربران متعددی پشتیبانی میکند. این توکن دارای بسیاری از ویژگیهای مدرن است و حتی از تراکنشهای همتا به همتا پشتیبانی میکند. علاوهبر این، TRC-20 با
ERC-20 سازگار است. با این حال سرمایهگذاران را در صورت ضرر بیمه نمیکند.
ویژگیهای استاندارد TRC20
سرعت انتقال سریع و کارمزد انتقال پایین از مهمترین ویژگیهای استفاده از این استاندارد است. سایر ویژگیهای استاندارد TRC20 عبارت است از:
- تراکنشها به صورت همتا به همتا و غیرمتمرکز انجام میشوند.
- ایجاد اپلیکیشنهای غیر متمرکز جدید را آسان میکند.
- مقیاسپذیری بالایی دارد.
- در طراحی و ساخت قراردادهای هوشمند استفاده میشود.
- از الگوریتم اجماع گواه اثبات سهام وکالتی استفاده میکند.
- در یک دفتر کل عمومی میتوان تراکنشها را ردیابی کرد.
- امکان سفارشیسازی رابط کاربری وجود دارد.
قوانین اجرای استاندارد TRC-20
توکنهای TRC-20 باید به مجموعهای از استانداردهای بلاک چین که شامل موارد اجباری و اختیاری است، پایبند باشند. برای این توکنها، سه قانون اختیاری و شش قانون اجباری وجود دارد.
قوانین اختیاری عبارتند از:
- نام توکن (Token Name): هر توکن برای راهاندازی روی شبکه ترون به یک اسم عمومی احتیاج دارد. به عنوان مثال، Tether.
- نماد توکن (SYM): به نام مخفف شده توکن اشاره دارد، به عنوان مثال USDT.
- دقت توکن (Decimals): حداقل واحد قابل تقسیم توکن است که میتواند تا یک هجدهم باشد.
قوانین اجباری عبارتند از:
- عرضهی کل (totalSupply): به حداکثر تعداد توکنهایی که میتوان در پلتفرم ترون صادر کرد، اشاره دارد.
- تعادل (balanceOf): موجودی رمز حساب Tron کاربر را نشان میدهد.
- انتقال (Transfer): به توکنها اجازه میدهد تا از قرارداد هوشمند به حساب کاربر منتقل شوند.
- تأیید (Approve): همانند دیگر قراردادهای هوشمند، اجازه انتقال توکنها را میدهد.
- انتقال از (Transfer From): به کاربر اجازه میدهد توکنها را به کاربر دیگری منتقل کند.
- مجوز (Allowance): تعداد باقیمانده توکنهایی را که شخص ثالث میتواند انتقال دهد، کوئری میکند.
نحوه عملکرد توکن های استاندارد TRC-20 چگونه است؟
هدف اصلی از ساخت شبکه ترون، ایجاد بلاک چینی جایگزین برای اتریوم بود که هزینه کارمزد پایینتر و سرعت تراکنش بالاتری داشته باشد. اما سیستم به کار رفته در قراردادهای هوشمند Tron از همان زبان برنامه نویسی سالدیتی (Solidity) استفاده میکند که در تمام شبکههای سازگار با ماشین مجازی اتریوم به کار میرود. بنابراین تمام توکنها و انواع دیگر قرارداد هوشمند ساخته شده بر پایه شبکه ترون با بلاک چین اتریوم نیز سازگار هستند. به بیان سادهتر، هر توکنی که در یکی از این دو شبکه وجود دارد، در دیگری نیز قابل عرضه و استفاده است.
استاندارد TRC20 معمولا بیشتر برای عرضه توکنهای جدید در بلاک چین ترون استفاده میشود. از آنجا که ترون یک بلاک چین عمومی است، هر کسی میتواند در صورت پیروی از قوانین مشخص استانداردهای مختص این شبکه همچون TRC-10 و TRC-20، توکن خود را بسازد و استفاده کند. همچنین تمام توکنهای ساخته شده در این شبکه میتوانند با دیگر ارزهای دیجیتال و اپلیکیشنهای فعال سازگاری داشته باشند و در آنها استفاده شوند.
شبکه ترون بر خلاف بلاک چین اتریوم که تا مدتی پیش از مکانیزم اجماع اثبات کار استفاده میکند و پس از آپگرید مرج از الگوریتم اثبات سهام استفاده میکند، از همان ابتدا با مکانیزم اثبات سهام نمایندگی شده (DPoS) ساخته شده بود. این الگوریتم علاوه بر بالا بردن کارایی شبکه، افزایش سرعت تراکنشها و پایین آوردن هزینه کارمزد، ساختاری فناورانه و مدرن دارد که ساخت قراردادهای هوشمند و اپلیکیشنهای غیر متمرکز جدید را بر بستر آن آسان میکندد. علاوه بر این، زمان بلاک در شبکه ترون تنها 3 ثانیه است که بسیار سریعتر از اتریوم با زمان بلاک 15 ثانیهای محسوب میشود.
پروژه های مبتنی بر استاندارد شبکه TRC20
استاندارد TRC20 در حوزههای مختلفی مانند زنجیره تأمین، خدمات مالی، خدمات درمانی و … کاربرد دارد. سه پروژه معروف مبتنی بر این استاندارد عبارت است از:
تتر (Tether): بدون تردید، تتر بزرگترین و شناختهشدهترین پروژه با استفاده از استاندارد trc20 است. با توجه به کارمزدهای انتقال بسیار پایینتر در شبکه trc20، کاربران استفاده از تتر شبکه ترون را ترجیح میدهند.
ریوین (Revain): ریوین یکی دیگر از پروژههای مبتنی بر استاندارد trc20 است که از توکنهای TRC-20 به عنوان بخشی از پلتفرم خود استفاده میکند. Revain به عنوان نوعی نسخه مبتنی بر بلاکچین تراست پیلوت (Trust Pilot) عمل میکند. افرادی که نظرات خود را ارسال میکنند در ازای مشارکت خود جوایزی دریافت میکنند.
توکن جاست (Just): توکن جاست با نماد USDJ یکی از توکنهای برتر شبکه ترون با استاندارد TRC-20 است. کاربران میتوانند توکنهای TRX خود را در موقعیتهای بدهی وثیقه قرار دهند تا استیبل کوین USDJ را تولید کنند که پشتوانه آن دلار آمریکا است.
نظرات کاربران