تفاوت توکن و کوین
بررسی تفاوت توکن و کوین : آشنایی با بازار رمزارزها برای کاربران معمولاً با بیت کوین و اتریوم است. اما هرچه بیشتر در این بازار تجربه داشته باشید، بیشتر با اصطلاحات جدید و رمزارزهای جدید مواجه خواهید شد. در این مسیر، یک سوال پیش می‌آید: هزاران پروژه بلاکچین و رمزارزی که بعد از بیت کوین به وجود آمده‌اند چه چیزهایی هستند؟ و کوین و توکن چه تفاوتی دارند؟ برای درک بهتر این پروژه‌های ارز دیجیتال، دو اصطلاح کوین و توکن به کمک کاربران خواهد آمد. در این مقاله، به بررسی تفاوت کوین و توکن خواهیم پرداخت با ایرانکس همراه باشید.
کوین (Coin) چیست؟
به آن دسته از رمزارزهایی که بلاکچین اختصاصی خود را دارند و به بلاک چین پروژه‌های دیگر متکی نیستند کوین گفته می‌شود. کوین‌ها رمز ارز بومی یک سیستم مالی هستند که برای انجام تراکنش‌ها و دریافت کارمزد در درون بلاک چین یک ارز دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال ارز دیجیتال بیت کوین، اتریوم، ترون و برخی دیگر از ارزهای مشابه دیگر دارای بلاک چین اختصاصی هستند. این رمز ارزها با هدف استفاده به عنوان ابزاری برای معامله و منبعی برای ذخیره ارزش بوجود آمدند.
باید توجه داشت که طراحی کوین‌ها دشواری‌های خاص خود را دارد و اکثر آنها از طریق استخراج عرضه می‌شوند که بیت کوین و لایت کوین از آن جمله هستند.
توکن (Token) چیست؟
اگر یک رمز ارز عرضه شده در بازار ارزهای دیجیتال دارای بلاک چین مستقل نباشد و جابه‌جایی‌های آن بر روی شبکه دیگری صورت گیرد به این نوع ارز دیجیتال توکن گفته می‌شود. هر توکنی کاربرد خاص خود را دارد و بسته به ارزش و اهمیتی که کارکرد آن می‌تواند برای بشریت ایجاد کند و توکن چقدر در تحقق آن کارکرد، عملکرد موفقی داشته باشد، ارزش آن متفاوت خواهد بود.
تفاوت کوین و توکن چیست؟
حال که با این دو مفهوم آشنا شدیم، وقت آن است که تفاوت کوین و توکن را بررسی کنیم. در این بخش این تفاوت‌ها را تشریح خواهیم کرد:
تفاوت توکن و کوین در ساختار و هدف
اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن در ساختار و هدف آنها نهفته است:
- کوین‌ها بر روی بلاکچین خود کار کرده و عمدتاً به عنوان روشی برای پرداخت عمل می‌کنند.
- توکنها بر روی شبکه‌های بلاکچین موجود کار کرده و طیف گسترده‌تری از عملکردها را پوشش می‌دهند.
کوین‌ها درواقع شبیه به اشکال دیجیتالیِ روش‌های پرداخت سنتی هستند و اغلب برای پرداخت تراکنش‌ها در شبکه بلاکچین مربوطه خود استفاده می‌شوند. درعین‌حال توکنها اغلب با یک پروژه یا پروتکل خاص در اکوسیستم بلاکچین مرتبط هستند و برای دسترسی به ویژگی‌های خاصی از آن پروژه استفاده می‌شوند.
نحوه ایجاد
- ایجاد یک کوین، نیازمند ساخت یک بلاکچین جدید است که به زمان و تخصص نیاز دارد.
- توکنها می‌توانند بر روی یک بلاکچین موجود ایجاد شوند، که فرآیند را ساده‌تر و در دسترس‌تر می‌کند.
از نظر ایجاد، توکنها نسبت به کوین‌ها آسان‌تر ایجاد می‌شوند. کوین‌ها برای تراکنش‌های عمومی‌تر و حفظ ارزش مناسب‌تر بوده، در‌حالی‌که توکنها برای اهداف خاص و ایجاد ارزش سازگارتر هستند.
کیف پول اختصاصی
- کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند.
- توکنها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند.
به‌عنوان‌مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است.
نقش در امنیت بلاکچین
- کوین‌ها عضو جدایی‌ناپذیر امنیت یک بلاکچین هستند و رفتار خوب شرکت‌کنندگان را تشویق می‌کنند.
- توکنها اهداف و کاربرد را برای کاربران شبکه تعیین و فراهم می‌کنند و باعث رشد و ارتباط اکوسیستم آن پروژه می‌شوند.
نوسان قیمت
- کوین‌ها تمایل دارند نوسانات کمتر قیمتی داشته باشند، اگرچه استثناهایی وجود دارد.
- توکنها اغلب نوسانات قیمتی بیشتری را تجربه می‌کنند و راه‌اندازی آنها آسان‌تر است. شاید بتوان اینگونه گفت که به‌علت این نوسانات اغلب بیشتر موردتوجه سفته‌بازاران بازار قرار می‌گیرند.
عملیات شبکه و سازوکار اجماع
- تحلیل شبکهٔ کوین‌ها، اغلب نیازمند درک فنی عملیات شبکه از جمله مکانیسم‌های اجماع است.
- توکنها بیشتر تمرکز خود را بر ارائه کاربرد و عملکرد به کاربران در شبکه مطعوف کرده‌اند.
ارزش بازار
- کوین‌ها ارزش بازار خاص خود و معمولاً بالایی را دارند.
- توکنها گاهی اوقات می‌توانند به دلیل استفاده و پذیرش بالا، حتی از کوینِ بلاک چینی که بر روی آن بنا شده‌اند، از منظر ارزش بازار پیشی بگیرند!
قابلیت همکاری و غیرمتمرکز بودن
- کوین‌ها برای انتقال غیرمتمرکز دارایی‌های دیجیتال از طریق تعاملات همتا‌به‌همتا (P2P) در یک شبکه بلاک‌چینی ضروری هستند.
- توکنها قابلیت همکاری [بین بلاک چین‌ها] را تسهیل کرده و عملکردهای خاصی را در یک اکوسیستم بلاک‌چینی ارائه می‌دهند.
در کل اینگونه می‌توان گفت که کوین‌ها و توکنها در درجهٔ اول می‌توانند به عنوان یک ابزار پرداخت عمل کنند. کوین‌ها بلاکچین خود را ایمن کرده و شرکت‌کنندگان را تشویق می‌کنند، در‌حالی‌که توکنها کاربردها و اهداف را در شبکه فراهم و امکان‌پذیر می‌کنند. انتخاب بین کوین‌ها و توکنها به موارد استفاده خاص و بلاکچین مورداستفاده بستگی دارد.
معروف‌ترین کوین‌ها
از معروف‌ترین کوین‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بیت کوین
بیت کوین (Bitcoin) اولین و با ارزش‌ترین رمز ارز موجود در بازار مالی ارزهای دیجیتال است که همین موضوع باعث شده است که کاربران زیادی به خرید بیت کوین علاقه مند شوند.که در سال ۲۰۰۹ معرفی شد. این ارز دیجیتال از همان زمان تا کنون توانسته است همچنان جایگاه برتر خود را حفظ کند.
لایت کوین
لایت کوین (Litecoin) نیز از جمله کوین‌های با سابقه است که پس از گذشت چند ماه از عرضه رسمی بیت کوین ایجاد شد و هدف از ایجاد خود را برطرف کردن مشکلات بیت کوین عنوان کرد.
اتریوم
اتریوم که با نماد اختصاری (ETH) شناخته می‌شود، کوین دیگری است که به لحاظ ارزش مدت‌هاست رتبه دوم بازار ارزهای دیجیتال را به خود اختصاص داده است و روزانه کاربران زیادی اقدام به معامله اتریوم می کنند. اتریوم بیشتر به عنوان پلتفرمی برای اجرای قراردادهای هوشمند شناخته می‌شود. لازم به ذکر است که غالب توکن‌های شناخته شده بازار در بستر بلاک چین اتریوم فعالیت می‌کنند.
کاردانو (Cardano) یا آدا (Ada) کوین دیگری است که به لحاظ کاربرد شباهت زیادی به اتریوم دارد. این کوین در سال 2015 و توسط هم‌بنیان‌گذار شبکه اتریوم ایجاد گردید.
از میان سایر کوین‌های شناخته شده در بازار ارزهای دیجیتال می‌توان به سولانا (Solana)، ریپل (Ripple)، بایننس کوین (BNB) و آوالانچ (Avalanche) اشاره نمود.
تفاوت کیف پول‌ها برای کوین و توکن
یک تفاوت مهم دیگر بین توکن و کوین، کیف پول ذخیره‌سازی این دارایی‌های دیجیتال است. هر کوین، نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی دارد که در یک بلاکچین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.
چرا توکن ها به وجود آمدند؟
همانطور که تا این بخش از مقاله گفتیم کوین، بلاکچین اختصاصی دارد ولی توکن می‌تواند بر بستر یک بلاکچین دیگر ایجاد شود. این تفاوت کوین و توکن است که ویژگی‌های مهم آنها را مشخص می‌کند. عملاً ساخت یک توکن دیجیتالی کمتر از یک ساعت زمان لازم دارد و هر کسی که دانش کافی دربارۀ بلاکچین و قراردادهای هوشمند داشته باشد، می‌تواند آن را ایجاد کند.
با این حال، صرفاً ایجاد یک توکن، برای موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال کافی نیست. هر توکنی (مانند کوین‌ها) باید بین کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.
یکی از دلایل ایجاد توکنها نیز هزینۀ طراحی و کدنویسی بلاکچین اختصاصی است که امنیت آن نیز ممکن است کافی نباشد. در عوض، استفاده از یک میزبان امن و معتبر مانند اتریوم، این دغدغه‌ها را برطرف می‌کند.
بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC20 شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP2 را برای آن نوشت و پس از مدتی آن را ارتقاع داد و از بایننس اسمارت چین (BEP-20) برای بستر این ارز استفاده کرد.
بعضی پروژه‌ها مانند تتر نیز به جای طراحی بلاکچین اختصاصی، از چند بلاکچین برای میزبانی استفاده می‌کنند. استیبل کوین تتر بر بستر بلاکچین اتریوم، ترون و بایننس فعالیت می‌کند و ظرفیت بلاکچین‌های مختلفی را در پروژه خود به کار گرفته است
